Tradycja to moje drugie imię. Pierwsze to innowacja. Nazywam się Marzena Ewiak i dążę do dialogu świeżego myślenia projektowego z manualnym doświadczeniem. Życie w epoce przesytu, nadprodukcji wzbudza tęsknotę za więzią z przedmiotami, ludźmi i otoczeniem, za jakością i pięknem. Dostrzegam w tym przełomowym momencie szansę na odrodzenie się rzemiosła skonfigurowanego z nowymi technologiami, rzemiosła, które łączy refleksję z działaniem, niskie z wysokim, potrzeby stechnicyzowanego społeczeństwa z wiedzą rękodzielniczą. Bo nowe zawsze rodzi się w dialogu.

  Komorowice